لجبازی در کودکان

کودک لجباز

کودک لجباز و پرخاشجو یکی از مواردی است که باعث آزار و اذیت والدین می شود. لجبازی کودک با والدین دلیل رجوع بیشتر خانواده ها به متخصصین بوده تا بهتر بتوانند با پرخاشگری کودکان خود برخورد کنند.

والدین باید متوجه شوند که بین کودک لجباز و مصمم تفاوت قائل شوند و به آسانی برچسب کودک لجباز را به ‌کودک خود نزنند. رفتار نادرست و غیرصبورانه والدین می‌تواند یک کودک با اراده و قاطع را به‌ یک کودک لجباز تبدیل‌ کند. تفاوت کودک لجباز با کودک قاطع یا با اراده آنست که خواسته‌های کودک لجباز واکنشی و کوتاه ‌مدت است، درحالیکه کودک قاطع میل زیادی به‌ موفقیت دارد و کاری را که می‌خواهد انجام‌ بدهد، رها نمی‌کند. واکنش‌های صحیح والدین می‌تواند آنها را به ‌مبارزه بطلبد او را تبدیل به‌ فردی با اراده ومصمم کند.

علت لجبازی در کودکان

کودکان در سنین مختلف لجبازی‌هایی دارند ولی نوع این لجبازی‌ها متفاوت است، مثلا کودکانی که بچه اول خانواده هستند خصوصیات فرزند اول را دارند و به دلیل تربیت در بهترین شرایط و فراهم بودن بهترین امکانات رفاهی بیشتر از سایر فرزندان ممکن است لجبازی کنند و برای خواسته‌های خودش پافشاری کنند.

کودک با انجام لجبازی و پرخاشگری به دنبال رسیدن به خواسته‌های شخصی، ناراحت کردن دیگران، توجه و استقلال می‌باشد. رفتار و تربیت والدین مهمترین عامل ایجاد کننده لجبازی و پرخاشگری در کودکان می باشد ولی در به صورت کلی عوامل موثر عبارت اند از:

کنترل گری زیاد والدین، اشکال والدین در توجه به فرزند، شکست و ناکامی کودک، سرزنش زیاد والدین، انعطاف ناپذیری والدین در برابر خطاهای فرزند، تنش و ناآرامی در خانه و خانواده، تقویت ناخواسته رفتارهای منفی توسط والدین، حسادت کودک.

دلایل لجبازی

• درخواست های نامعقول
• پرتوقع بودن کودک
• عدم اشتیاق به انجام وظایف
• بیان خواسته ها بصورت غیرمستقیم

راهکار ها کنار آمدن با کودک لجباز

یک نفس عمیق بکشید، یک یا دو دقیقه راه بروید، هر کاری لازم است انجام دهید تا آرام شوید. در غیر این صورت اوضاع بدتر می شود.

اگر فرزندتان اشتیاق به انجام کاری ندارد، از آنها علت را جویا شوید؛ می تواند یک دلیل اصلی مهم باشد.

تشویق کودکان به بالا بردن اعتماد به نفس آنها کمک میکند. همچنین آنها را تشویق به ادامه کار در جهت اهداف خود و حفظ رفتار مثبت سوق می دهد.

با کودکان رفتار مصالحت آمیز و دور از خشونت داشته باشید.

عواقب مثبت و منفی انجام رفتارهای مطلوب یا نافرمانی را به کودک متذکر شوید.

به جای شخصیت کودک، رفتار او را مورد تحسین یا انتقاد قرار دهید.

درمقابل سماجت و پرخاشگری کودک قاطع باشید.

همیشه به قول خود عمل کنید و از پاداش ها و تنبیه هایی که به آنها عمل نمی کنید، اصلا استفاده نکنید.

 از طریق ایجاد رقابت مثبت کودک را به انجام رفتارهای مثبت تحریک کنید.

کودک را از زمینه های بروز لجبازی و پرخاشگری «مانند بیخوابی یا گرسنگی» دور کنید.

در راستای رفع مشکلات فرزند خود از نظرات و راه حل های سایرین استفاده کنید.