اختلال اضطراب جدایی چیست؟
کودک شما در سنین پایینتر است، وابستگی زیادی به شما دارد و از اینکه شما او را ترک کنید و تنهایش بگذارید، میترسد. حتی ممکن است در صورت جدایی چند دقیقه ای و کوتاه از شما شروع به گریه و بد خلقی کند، اما این رفتارها و واکنشها طبیعی هستند و در سنین 12 تا 18 ماهگی رخ میدهند. با طی کردن روند رشد طبیعی کودک، به تدریج اضطراب جدایی و وابستگی او بر طرف میشوند. اما اگر این واکنشها در سنین بالاتر به ویژه از سن پیش دبستانی به بعد رخ دهد، باید نگران شوید که نکند فرزند شما از اختلال اضطراب جدایی رنج ببرد.
علائم اختلال اضطراب جدایی در کودکان
ژنتیک: بعضی از کودکان به طور ژنتیکی خلق و خوی حساس تری دارند و مستعد ابتلا به اضطراب هستند. در نتیجه آمادگی آنها برای ابتلا به اضطراب جدایی بیشتر است.
تغییرات محیط: تغییرات محیطی میتوانند باعث ایجاد این اختلال شوند مانند تغییر مدرسه یا محله زندگی
ازدست دادن والدین :مرگ یکی از والدین (یا عزیزان کودک) و یا طلاق آنها میتواند منجر به اضطراب جدایی میشود.
تربیت فرزند خود به کار می گیرند میتواند در ابتلاء آنها به این اختلال بسیار موثر باشد. اگر والدین در تربیت خود بسیار آسان گیر باشند و هر چیزی که کودک میخواهد در اختیارش قرار دهند و یا بسیار سخت گیرانه برخورد کنند به گونه ای که کودک برای رفتارها خود دچار اضطراب شود، میتوانند زمینه ای برای ابتلا به اختلال اضطراب جدایی فراهم کنند.
دلبستگی نا ایمن: دلبستگی، ارتباطی است که بین کودک و مراقب او شکل میگیرد. هر چه قدر مراقب کودک، در زمان نوزادی بیشتر در کنار او باشد و نیازهای او را پاسخ دهد، وابستگی ایمن تری شکل میگیرد. در مقابل وابستگی ایمن، وابستگی نا ایمن وجود دارد.
نحوه برخورد صحیح با اختلال اضطراب جدایی کودکان
در ابتدا باید سعی کنید تا خود آرام و به دور از هر استرسی باشید و مدیریت استرس داشته باشید. زیرا اضطراب و استرس شما به فرزندتان نیز منتقل میشود.به احساسات کودک خود احترام بگذارید و با متوسل شدن به زورکودک را از خود جدا نکنید. باید تا میتوانید فرزندانتان را برای شرکت در کارهای گروهی و بازی کردن با دوستان هم سن و سالش تشویق کنید تا با اینکار به تدریج اضطراب جدایی کودک کاهش یابد و در کنار تشویق خود، از تلاشهای او برای پیوستن به جمع دیگران تمجید کنید.
درمان اختلال اضطراب جدایی در کودکان
در جلسه مشاوره کودک ابتدا درمانگر با کمک شما اطلاعاتی در مورد محیط خانه و مدرسه و همچنین مراحل رشدی کودک کسب کرده تا تشخیص دهد که کودک شما اختلال اضطراب جدایی دارد یا خیرسپس به شما کمک میکنند تا تدابیر لازم را برای روبه رو شدن با اضطراب جدایی کودک را بیاموزید.
روشهای درمانی مختلف برای این اختلال شامل موارد زیر است:
درمانهای متمرکز بر کودکان
بازی درمانی، گروه درمانی، درمانهای شناختی-رفتاری و روان درمانی همگی درمانهایی هستند که میتوانند برای درمان اختلال اضطراب جداییدر کودکان مورد استفاده قرار بگیرند. اصلی که در همه این درمانها مشترک است، آن است که کودک افکار و احساسات و نگرانیهای خود را بیان میکند و در کنار آنها، مهارتهای لازم برای برخورد مناسب با ترسهای خود، بالا بردن اعتماد به نفس و نحوه کنار آمدن با نگرانیهای خود را میآموزد.
درمان متمرکز بر والدین
در رویکرد درمانی متمرکز بر والدین سعی میشود در مرحله اول، والدین، مسائل و مشکلات روانشناختی احتمالی آنها مورد هدف قرار بگیرد و سپس نوع ارتباط والدین با کودک خود و سبک فرزند پروری آن ها، مورد بررسی قرار میگیرد. والدین با کمک آموزشهایی که از جانب متخصصین میگیرند، میتوانند در روند درمان مشارکت کنند و اختلال اضطرابی کودک را تعدیل ببخشند.