کنترل خشم ، مهارتی است که همه ما باید از آن بهره مند باشیم. چرا که عصبانی شدن اتفاقی است که ممکن است در هر موقعیتی رخ دهد. مثلاً ممکن است برایتان اتفاق افتاده باشد که دوست شما حرفی زده و از او دلخور شده اید و بارها رفتارش را ادامه داده و صبر شما لبریز شده و در نهایت موجب عصبانیت شما شده است و با او پرخاش کرده اید. اما بعد از آن را سریعاً پیشمان شدید و می‌خواستید که آن موقع خشمگین نشوید.
خشم، یک حالتی احساسی است که ممکن است مقدار آن کم باشد که به آن ناراحتی خفیف بگویند، و یا ممکن است تا حد تندخویی و پرخاشگری هم بالا برود و اتفاقات بسیار ناخوشایندی را رقم بزند. معمولاً وقتی خشمگین و عصبانی می‌شویم ضربان قلبمان بالا می رود، افزایش فشار خون پیدا می‌کنیم و همچنین میزان آدرنالین خونمان هم به میزان قابل توجهی افزایش پیدا می‌کند.
خشمگین شدن حالتی کاملاً طبیعی است و اصلاً به صورت غریزی در انسان وجود دارد و هیچ مشکلی هم ندارد. اما مشکل اصلی از جایی شروع می‌شود که نتوانیم آن را کنترل کنیم و اتفاقات جبران ناپذیری برای ما رقم بخورد.
عصبانی شدن برای هر شخصی در هر موقعیت و مکانی متفاوت است. به عنوان مثال ممکن است شخصی بدون در نظر گرفتن نوبت به جلوی صف می رود و شما به او تذکر می دهید تا نوبت را رعایت کند اما در همین شرایط ممکن است فردی دیگر برعکس عمل کند و شروع به داد و بی داد کردن و اعتراض شدید به آن فرد کند.
اما در کل خشمگین شدن دو عامل مهم و اصلی دارد:
عوامل درونی: عواملی که هیچ کس در بروز آن ها تاثیر گذار نبوده و فقط از درون خودمان سرچشمه می‌گیرد. مثل: افکار، عقاید، خاطرات، سرکوب ها، اتفاقات گذشته و…
عوامل بیرونی: ممکن است گاهی اوقات با یادآوری خاطرات بد، فکر کردن به اتفاقات ناگوار خشمگین شویم که این نوع خشم، به خاطر عوامل درونی است این عوامل همان طور که از نامشان هم پیداست عواملی هستند که در خارج از ذهن ما و در اطرافمان اتفاق می‌افتند و دیگران از خودمان در به وجود آمدنشان تاثیر گذارتر هستند. عواملی مانند رخ دادن اتفاقات بد، افراد دور و برمان، شرایط زندگیمان و…
هر دوی این عوامل را می‌توان کنترل کرد. حتی عواملی که در بروزشان تاثیر گذار نیستیم. می‌توان با مدیریت کردنشان، کاری کنیم که نه تنها اتفاقات بدی رخ ندهد.
راه های کنترل خشم:
تنفس عمیق:
هنگام عصبانیت، نفس‌‌تان به شماره می‌افتد و هر چه خشم تان بیشتر شود، سرعت نفس کشیدن تان هم بیشتر می‌شود. این وضعیت را با تنفس آهسته و عمیق کنترل کنید. برای تنفس عمیق، هوا را از بینی وارد بدن کنید و و از دهان بیرون بفرستید. این دم و بازدم را به‌آرامی و در مدت چند دقیقه ادامه دهید.
ورزش و پیاده روی:
ورزش می تواند اعصاب را آرام کند و از خشم بکاهد بنابرین زمانی که عصبانی شدید به پیاده روی بروید یا ورزش کنید.
آرام سازی عضلانی:
در آرام‌سازی عضلانی باید ماهیچه های مختلف بدن تان را ابتدا کمی سفت و سپس آزاد کنید. هنگام سفت و آزاد کردن عضلات، نفس عمیق و آهسته هم بکشید.
حواس خود را پرت کنید:
هنگام عصبانیت به به سرعت وارد اتاقی آرام شوید، چشم هایتان را ببندید و خود را در محیطی منظره آرامش بخش را تصور کنید. در همین حال، روی جزئیات متمرکز شوید.
گوش دادن به موسیقی:
گوش دادن به موسیقی آرامش بخش، خشم شما را کاهش می دهد و باعث آرام شدن شما می شود.
سکوت کردن:
در زمان عصبانیت فشار خون شما بالا می رود و ممکن است حرف هایی بزنید که از گفتن آن پشیمان بشوید پس بهترین راه حل سکوت کردن است.
